Kristian Bezuidenhout onderbreekt zijn baanbrekende opname van alle Mozart-sonates voor een al even opmerkelijk album met het 17e en 22e pianoconcert. Opmerkelijk, omdat Bezuidenhout en dirigent Petra Müllejans voor een afwijkende orkestopstelling kozen. De fortepiano wordt van drie kanten omringd door de strijkers van het Freiburger Barockorchester, terwijl de blazers tegenover het soloinstrument zijn geplaatst. Dat resulteert in een bijzonder helder klankbeeld dat kamermuziekachtig licht is met een grotere focus op de blazers dan we gewend zijn. Centraal staat uiteraard het fenomenale spel van Bezuidenhout zelf, die moeiteloos een zeer warme klank uit de fortepiano tovert.
De Zuid-Afrikaanse fortepianist Kristian Bezuidenhout heeft gouden
vingers, zoveel is zeker. Alles wat hij aanraakt ontstijgt de fortepiano en
wordt muziek zoals muziek bedoeld is. “Zo elegant, zo verrassend en
zo expressief”, schreef NRC Handelsblad al eens. “Als een geïnspireerde
dirigent bracht hij elk karakter van Mozart’s partituur tot leven.” En zo
is het. Met het Freiburger Barockorchester vertelt Bezuidenhout een
verhaal dat je steeds opnieuw wilt horen.
Mozart: Piano Concertos Nos. 17 & 22
Piano Concerto No. 17 in G major, K453
Piano Concerto No. 22 in E flat major, K482
Rondo for Piano & Orchestra in A major, K386
Kristian Bezuidenhout [fortepiano: Paul McNulty, Divisov, Czech Republic, 2009, after Anton Walter & Sohn, Vienna, 1805]
