Na indrukwekkende cd’s met pianotrio’s van Fauré, Haydn, Schubert en in het bijzonder Mendelssohn richt Trio Wanderer de aandacht op minder bekende werken van Liszt, waaronder de transcriptie voor piano, viool en cello van La Vallée d’Oberman, en het pianotrio van Smetana, geschreven na het overlijden van zijn vierjarige dochtertje. Hoewel het werk in 1855 slecht werd ontvangen, vormde het de inspiratiebron voor latere elegische trio’s van onder andere Dvorak, Shostakovich, Rachmaninoff én de drie korte elegieën van Liszt. Alle hier gespeelde werken hebben dus dood of afscheid als thema, maar Trio Wanderer verzandt nergens in vals sentiment. Integendeel: door de valkuil van een te trage tempokeuze overal te vermijden klinken deze klaagzangen messcherp.
