Het is een mooi toeval dat de geboortestad van Dev Hynes' vader Freetown heet. Hierdoor verwijst de zanger/producer/alleskunner op zijn nieuwe album Blood Orange-album tegelijkertijd naar zijn oorsprong als naar zijn ideaalbeeld. Op Freetown Sound toont Hynes zich zeer betrokken, en stelt hij onder andere politiegeweld, racisme, en gender- en geaardheidsissues aan de kaak. Door het gebruik van samples uit documentaires, geëngageerde 90s-hiphop en eigen opnames voelt de plaat als een conceptalbum waar hij zijn observaties op de huidige maatschappij laat zien. Muzikaal gezien combineert hij de droge funkbeats die we zo goed van Prince kennen met etherische zangmelodieën. Hoogtepunten zijn er in de duetten met zangeressen, o.a. de discogrooves van E.V.P. met Debbie Harry (à la Blondie's Rapture) en het emotionele Hadron Collider met Nelly Furtado. Maar Freetown Sound is vooral een plaat die meer dan de som der delen is, en bovendien één waar de urgentie vanaf spat.
