Recensie
De Touaregs uit Noord Afrika blijven het één na het andere mooie album maken, maar wie denkt dat alle bands de sound van godfathers Tinariwen blijven volgen heeft ongelijk. Imarhan’s tweede album laat een band horen die met hun langzame, complexe jams, meer naar The Grateful Dead en Frank Zappa lijken te hebben geluisterd dan naar de desert blues van hun Touareg voorbeelden. De hallucinerende sound overtuigt opnieuw, dat hebben ze wel met die laatste gemeen.
