CALEXICO

Als toenmalige ritmesectie van Giant Sand volgden Joey Burns en John Convertino frontman Howe Gelb naar Tucson, Arizona, gelegen in de Sonorawoestijn, tegen het decor van vulkanische bergen en redelijk dicht bij de Mexicaanse grens. Deze nieuwe omgeving en Gelb's ongepolijste veelzijdigheid zouden van invloed zijn op de ontwikkeling van Calexico. Het tweetal wist met hun debuut Spoke, een wonderlijke lo-fi aaneenschakeling van ideeën, sfeerschetsen, kleine liedjes en geluidsfragmenten, alvast de richting verkennen. Voor The Black Light werd deze nonchalante aanpak verruild door verzorgde sessies in de plaatselijke Wavelab Studios. Opvallende klanken, opnamen, nieuwe ideeën en instrumenten werden onderling uitgewisseld om uiteindelijk te komen tot wat hun magnum opus zou worden. The Black Light, grotendeels instrumentaal en ingespeeld door wat Joey Burns onlangs zijn benadering van een 'thrift store' orkest zou noemen, werd een patchwork aan stijlen en invloeden die tot een rijk en organisch geheel versmelten. Een cinematische soundtrack voor een niet bestaande film en nagenoeg perfect zodat de luisteraar er vanzelf wel de beelden bij denkt. Zo'n prikkende cactus of de eeuwig brandende zon en vegen we het zand uit de ogen van de stoffige paden, doet de broeierige nacht onze gedachten overpeinzen en laten we ons omver blazen door onverschrokken Mexicanen die uitbundige mariachi spelen. Na het verschijnen bleek dan ook een tijd lang geen reisprogramma of documentaire zonder het gebruik van een van de nummers te kunnen. Ook nu nog blijkt The Black Light een tijdloze klassieker, die na al die jaren nog steeds geheimen onthult. Ter ere van dit twintig jarig jubileum krijgt het album terecht weer een nieuw afgestoft jasje en als bonus een tweede schijf, met hierop de nummers van de tijdlang enkel tijdens shows te verkrijgen 98-99 Road Map en de b-kantjes van de singles.