In de vorige eeuw debuteerde Joe Henry als een zeker niet onverdienstelijk rootsrocker, maar de laatste jaren ontwikkelt hij zich per plaat verder, wellicht mede dankzij zijn vele productiewerk voor o.a. Solomon Burke, Allen Toussaint, Elvis Costello, Ornette Coleman en natuurlijk Madonna. Door zijn fascinatie voor percussie, zijn voorliefde voor gruizige soul en vooral r&b zijn zijn latere platen meer en meer richting de latere Tom Waits opgeschoven, met als voorlopig hoogtepunt Civilians uit 2007. Bijgestaan door veteranen als gitarist Marc Ribot zet Henry die lijn voort op Blood From Stars. Een bijzondere rol is bovendien weggelegd voor de saxofoon van zijn zeventienjarige zoon Levon. Gebleven zijn de stuk voor stuk ijzersterke nummers, die nog het best omschreven kunnen worden als folk noir. Luister eenmaal naar This Is My Favorite Cage of het meeslepende The Man I Keep Hid en begrijp waarom de grootste artiesten in de rij staan om met Henry te kunnen werken.