RACONTEURS

Het verhaal is bekend. Jack White en Brendan Benson schrijven Steady, As She Goes. Nemen het met wat vrienden op en maken maar meteen een heel album. Het hobbyproject groeit bij veel kenners uit tot de favoriet van 2006. Binnen twee jaar komt de supergroep, want die stempel kunnen we ze nu wel geven, met een opvolger. U voelt hem al aankomen, het is een prachtplaat. Het zou gemakkelijk zijn Broken Boy Soldiers nog eens dunnetjes over te doen, maar Raconteurs zet duidelijk een stap extra. Want de southern-invloed en een tikkeltje bluegrass was op het debuut nog niet zo sterk te horen. Daarnaast kleurt de toevoeging van Memphis Horns het album mooi in. De blazers passen prachtig bij de snerpende gitaren en de scherpe stem van Jack White. Het geluid is voller, de nummers sneller. Het is lastig niet aan andere artiesten te denken tijdens het luisteren. Natuurlijk hoor je The Beatles en Led Zeppelin doorklinken. Ook flarden Dylan en Black Crowes schieten langs. Attention zou zo van Brant Bjork kunnen zijn, met hoekige en groovende gitaren. En doet Rich Kid Blues niet denken aan The Who? Zo grijpt Raconteurs terug naar het verleden en laat zich nauwelijks meevoeren met huidige trends. Consolers Of The Lonely is op daarom op een eigenwijze manier origineel en schopt het meteen tot Grand Cru!