FEIST

Leslie Feist heeft al miljoenen albums verkocht en toch blijft ze een buitenbeentje. Het is alweer vier jaar geleden dat ze voor het laatst wat van zich liet horen. Binnen de dance scene werd haar door Boys Noise geremixte nummer My Moon My Man een grote hit, maar ook de rest van het album The Reminder, uit 2007, waar ook My Moon My Man opstaat, bracht de Canadese zangeres de nodige faam. Zelfs voormalig Apple voorman Steve Jobs gebruikte het aanstekelijke nummer 1234 van deze plaat voor een iPod commercial. Metals is alles waar Feist voor staat. Melancholisch, breekbaar, intens, organisch, intiem, mooi, warm. Ook nu heeft ze weer samengewerkt met haar vaste producers Chilly Gonzales en Mocky, maar nieuw is de samenwerking met de IJslandse producer Valgeir Sigurðsson, bekend van onder meer Bjork en Bonnie "Prince" Billy. Maar de zangeres heeft zichzelf ook ontwikkeld. Haar benadering is meer bluesy en folky geworden, iets robuuster en minder ingetogen en meer indie. Naast haar gitaar, heeft ze ook meer gewerkt met piano, strijkers, blazers, subtiele percussie en natuurlijk haar warme, fragiele en vooral gewoon schitterende stem. Op Metals blaakt de Canadese van het zelfvertrouwen. Haar donkere nummers weet ze zonder enige moeite een vrolijk randje te geven. Het is overigens haar eerste plaat waarop geen covers staan. Metals is een bijzonder album, een parel zonder enige pretentie. Feist heeft zichzelf niet uitgemolken door op het succesconcept van The Reminder door te gaan, maar door te kiezen voor iets niets. (JVo)