PORTER, GREGORY

Zijn debuutplaat Water (2010) is vooral opgemerkt bij het jazz-publiek en leverde een Grammy nominatie op. Met opvolger Be Good laat deze jazz-zanger zien dat hij een breder publiek verdiend. Geïnspireerd door Nat King Cole weet deze zanger met zijn diepe en warme stem een unieke blend van jazz en soul neer te zetten. Combineer dit met uitstekende musici waarbij zang en improvisaties elkaar wervelend afwisselen én oprechte teksten over de ups en downs van het leven en je bent verkocht. Bijvoorbeeld de manier waarop in On My Way To Harlem verhaald wordt over de eigen roots is fascinerend: uptempo melodie gevolgd door een improvisatie op sax en flugelhorn, waarna de zang de draad weer sfeervol oppakt. Alles klopt op zo’n moment en je raakt als luisteraar het besef van tijd kwijt. Of neem het kwetsbare Real Good Hands, waarin schoonouders duidelijk gemaakt wordt dat hun dochter in goede handen is, lijkt het alsof Bill Withers zijn comeback heeft gemaakt. Alle songs kenmerken zich door een oprechtheid en authenticiteit waarbij per song voor een gepaste organische kleurschakering wordt gekozen. Dit resulteert in een coherent en warmbloedig album waarmee Gregory Porter de hoge verwachtingen inlost.