De geschiedenis kan wreed zijn. De in 1881 in Polen geboren Ignatz Waghalter maakte naam in Duitsland, eerst in Essen, daarna in Berlijn waar hij tussen 1912 en 1923 niet alleen dirigent van de Deutsche Oper was, maar waar ook drie van zijn opera’s hun première beleefden. Een aanstelling in New York volgde, maar hij keerde terug naar Duitsland, om dat land in 1938 te ontvluchten. In de VS richtte hij een orkest met louter zwarte muzikanten op, hetgeen hem niet in dank werd afgenomen en in 1968 stierf hij als volslagen onbekende. Hoewel Waghalter een tijdgenoot van Alban Berg was, heeft zijn muziek meer gemeen met de lyrische kant van Brahms en Schumann, zoals duidelijk te horen is op dit prachtige album met naast een indrukwekkend vioolconcert een fraaie vioolsonate. Repertoire dat een nieuw én groot publiek verdient.
Ignatz Waghalter: Violin Music
Concerto for violin & orchestra, Op. 15
Royal Philharmonic Orchestra, Alexander Walker
Rhapsodie for violin & orchestra, Op. 9
Royal Philharmonic Orchestra, Alexander Walker
Sonata for violin & piano, Op. 5
with Giorgi Latsabidze (piano)
Idyll for violin & piano, Op. 19b
with Giorgi Latsabidze (piano)
Geständnis (Confession)
with Giorgi Latsabidze (piano)
Irmina Trynkos (violin)
