Recensie
Met de aanstekelijke single Kids zette MGMT zichzelf een aantal jaar geleden gelijk op de kaart. Andrew Van Wyngarden en Ben Goldwasser werden gelijk voor de leeuwen gegooid en dat was te horen op het tweede album, Congratulations, dat ietwat neurotischer was dan het debuut. Het was te snel opgenomen en de druk van het eerste album leunde zwaar op de schouders van de twee. Een paar jaar verder is dit dan het derde, zelfgetitelde album. De heren hebben zichzelf goed ontwikkeld en lijken nu hun weg helemaal gevonden te hebben. Het duo zegt zichzelf nu ook volledig op zijn gemak te voelen. Het album begint met Alien Days aardig psychedelisch, met kindergehuil en abstracte teksten en bouwt daar ook op voort. Daarmee breekt MGMT een beetje met het verleden. Wie verwacht dat dit nieuwe album klinkt als de voorgangers, zal bedrogen uitkomen. Het materiaal is er echter niet minder om. Psychedelische space pop, neo-disco, folk-rock, met galmende vocalen, gitaren en elektronische soundscapes. De nummers zijn meer uitgesponnen, experimenteler en een stuk volwassener, maar klinken soms ook als een paddestoelen trip. Daarnaast hebben de mannen tijdens de opnamens geluisterd naar artiesten als Aphex Twin, wat ook terug te horen is in de 10 tracks. De eerste single Your Life Is A Lie is bijna een mantra, dat repeterend doorgaat. MGMT doet met Introspection ook een fraaie cover van de jaren 60 band Faine Jade, die de geest van die tijd in ere houdt en qua sfeer zelfs aan een band als de Velvet Underground doet denken. Een meer dan uitstekende revanche op Congratulations.
