BUGG, JAKE

Met zijn titelloze album was de naam van Jake Bugg meteen gevestigd. Iedereen repte over het grote talent dat deze jonge muzikant heeft en de vergelijkingen met andere muzikale grootheden - Dylan in het bijzonder - vlogen om je oren. Single Lightning Bolt schopte het zelfs tot een hit en heeft dan ook dezelfde drive als bijv. Dylan’s Highway 61 Revisited. Het altijd zo moeilijk geacht tweede album komt onverwachts snel en maakt meteen duidelijk dat Jake lak heeft aan al die hoge verwachtingen. Hij schudt de liedjes uit zijn mouw en heeft op Shangri-La productionele hulp van niemand minder dan Rck Rubin. Dat levert een aantal verrassingen op, zo is de eerste single What Doesn’t Kill You voorzien van een snerpende Stooges riff die door Rubin heerlijk droog neergezet wordt. Muzikaal schuift hij door het gebruik van een band meer naar de richting van Arctic Monkeys en Miles Kane en schuift zo aan bij een rijke Britse traditie van uitstekende songwriters. Ballads die op zijn debuut stonden zijn op Shangri-La goeddeels afwezig en dat doet de kracht van de plaat alleen maar goed.