Georg Philipp Telemann was een buitengewoon productieve componist. Ook tijdens zijn leven werd zijn werk al zeer gewaardeerd. Telemann schreef een indrukwekkend aantal vocale en instrumentale werken. In zijn muziek zijn Franse invloeden te horen, bijvoorbeeld elegante dansvormen, maar ook Italiaanse invloeden, met virtuoze passages. La Petite Bande onder leiding van Sigiswald Kuijken bestaat als sinds 1972 en is toonaangevend in het uitvoeren van oude muziek. Het ensemble selecteerde een aantal instrumentale concerten en suites voor blokfluit, hobo, strijkers en basso continuo en brengt een prachtige vertolking. Blokfluitist Bart Coen speelt de solopartijen overtuigend.
Telemann: Concertos & Suites
Concerto TWV 52:a2 in A minor for 2 recorders, strings & b.c.
Quartet TWV 43:G6 in G major for recorder, oboe, violin & b.c.
Overture (Suite) TWV 55:D6 in D major for viola da gamba, strings & b.c.
Concerto TWV 52:a1 in A minor for recorder, viola da gamba, strings & b.c.
Sigiswald Kuijken (gamba, violin, direction)
La Petite Bande
Georg Philipp Telemann left a huge legacy of works in all the established vocal and instrumental genres. Out of this nearly endless amount of music, Sigiswald Kujiken and La Petite Bande have selected two suites and two instrumental concertos focussing on the recorder, as well as viola da gamba, violin and oboe, as solo instruments.
These works demonstrate Telemann’s pronounced stylistic variety: virtuoso, Italian elements dominate in the famous A-minor Suite for recorder, TWV 55:a2 (which could have served as the model for J. S. Bach's B-minor Suite for transverse flute), whereas the Suite in D major for viola da gamba, TWV 55:D6 is rather orientated on French models. Telemann employs both measured and energetic dance movements, as well as onomatopoetic character pieces. The Concerto in G major, TWV 43:G6 for recorder, oboe, violin and basso continuo is actually more of a quartet, for there is no orchestra with which the soloists could enter into dialogue. In the Double Concerto for recorder and viola da gamba in A minor, TWV 52:a1, an orientation towards the more recent gallant style can already be observed.
This diversity is performed with great virtuosity and a wide range of colours by La Petite Bande, playing here in chamber-music instrumentation.
