Als er plek is voor een Nederlands equivalent van The Beatles (zie The Kik), dan toch zeker ook voor een band die de nagedachtenis aan de Stones levend houdt? De analogie is misschien wat flauw en doet ongetwijfeld geen recht aan de intenties van The Black Marble Selection, maar de gedachte laat zich tegelijkertijd niet helemaal weerstaan als je Under Her Spell luistert. Gelukkig blijkt na de bluesy opener Again And Again ook al snel dat de Tilburgse band de inspiratie uit de donkerdere hoeken van de garage, beat en soul van de jaren 60 weet te halen. Wat vooral opvalt is dat de band, naast de pakkende liedjes, vooral de sound perfect voor elkaar heeft. Allah-Las maakte daar eerder al indruk mee en ook The Black Marble Selection klinkt authentiek zonder dat je het woord retro in de mond hoeft te nemen. Ook prettig is het feit dat de psychedelica dit keer eens ver op de achtergrond schemert en de focus wat meer op de ongepolijste energie ligt. En wanneer die rollen dan toch omgedraaid worden zoals in Birds Of Paradise, dan gebeurt dat ook gelijk in stijl, met sitar en al. Een mooi complete plaat en in tien nummers ook nog eens lekker compact, zo hoort het.
