EXTINCE

Vijf jaar lang was het helemaal stil rondom Extince. Maar ineens, uit het niets, is er weer een nieuw album van de man, X geheten. Samen met Osdorp Posse is hij één van de pioniers van de Nederlandstalige hiphop, maar ironisch genoeg begint het album met een grotendeels Engelstalige track. De kenners zal het niet verbazen, want voor zijn doorbraak was hij al jaren in het Engels bezig. Op die openingstrack, Al Jaren Fan, bewijst hij dat hij dat nog steeds beheerst, maar verder draait het album weer om spitsvondigheden in eigen taal. De rapper laat daarbij allerlei aspecten van zichzelf zien; het ene moment is hij aan het opscheppen, het andere moment doet hij aan storytelling of blikt hij terug op zijn verleden. Dat doet hij allemaal prima, maar waar het soms misgaat zijn de beats, refreinen en gastartiesten. Die zijn helaas nogal wisselvallig, of komen niet lekker uit de verf. Als alles samenkomt heb je Extince op z'n best, zoals op Gisterenmiddag: De Wereld Draait Door, maar helaas valt het te vaak tegen om X tot een topper in zijn oeuvre te kunnen rekenen. Wel is de betere helft sterk genoeg om de liefhebbers toch weer te kunnen vermaken, en dus is het fijn om weer wat van 's lands meest gevatte rapper te horen.