Recensie
Opnieuw zijn er optredens afgebroken van de band en lijkt Motörbaas Lemmy aan het kwakkelen te zijn met zijn gezondheid. Het mag dan ook eigenlijk een wonder heten dat de Bad Magic er überhaupt gekomen is. Bovendien is het dan een fijne verassing als het dan ook nog een prima Motörhead-plaat is. Sinds het uit 2004 stammende Inferno zit Cameron Webb achter de knoppen en aan hem is het mede te danken dat de band een aantal consistente platen afgeleverd heeft. Openingsstatement Victory Or Die maakt vast duidelijk hoe Lemmy tegen het leven aan kijkt, maar maakt tevens duidelijk dat we geen verassende muzikale koerswijzigingen hoeven te verwachten, tenslotte moet een cv-ketel ook gewoon betrouwbaar zijn. Titels als Electricity, Shout Out All Your Lights en Choking On Your Dreams zeggen wat dat betreft genoeg. Het in een klassiek zwarte hoes gestoken Bad Magic bevat naast de twaalf eigen songs een cover van The Rolling Stones’ Sympathy For The Devil, een cover waar Lemmy zelf nogal trots op is. Het was wat mij betreft zeker niet nodig geweest op deze uitstekende plaat, het eigen werk steekt er met kop en schouders boven uit. Bad Magic draait niet alleen lekker weg, door de variatie in de nummers is het misschien muzikaal ook wel de sterkste plaat na de klassiekers uit de begintijd van de band. En laten we eerlijk zijn: Wie had dat gedacht? Niemand toch? Alhoewel… Lemmy is natuurlijk een superheld…
