GRAVEYARD

Tussen de zirkonia van de retrobands die teruggrijpen naar de jaren zeventig (hard)rock en psychedelica, schittert de heldere briljant van Graveyard. De Zweedse retrorockers hebben met hun tweede en derde cd (Hisingen Blues en Lights Out) een intense en dynamische dimensie toegevoegd aan een fantastisch maar uitgesleten genre. Op de nieuwe, vierde plaat Innocence & Decadence is de wervelende afwisseling tussen hard, zacht en de rauwe strot van zanger/gitarist Joakim Nilsson echter een stuk minder prominent aanwezig. Graveyard verkent een breder spectrum van de pop- & rockmuziek en laat zich dit keer vooral inspireren door de blues, terwijl in Too Much Is Not Enough zelfs een gospelkoortje opduikt. Innocence & Decadence is een heerlijke, authentieke en brede rockplaat maar Graveyard klinkt te veel als een Ferrari die voornamelijk in de bebouwde kom rijdt.