In de loop van de jaren heeft deze frontman van Elbow een rij songs geschreven, die misschien niet zo geschikt zijn voor zijn band. Vandaar, een solo-album. En omdat hij het leuk vond een plaat op te nemen met zijn favoriete muzikanten buiten Elbow, zoals Ben Christophers, Pete Jobson (I Am Kloot) en Jolie Holland. Geen reden voor de Elbow-fans om zich zorgen te gaan maken overigens. In plaats van de vertrouwde toetsen van Craig Potter zijn er soms blazers (Harder Edges, Broken Bottles And Chandeliers, Belly Of The Whale; zoek de verwijzing naar George Michael!) en er is een late night-jazz duet met Jolie Holland (Electricity). Voor de rest grijpt hij veel terug op het geluid van de eerste twee Elbow-albums. Met die prachtige, wat hese stem van Garvey uiteraard centraal, in stuk voor stuk fraaie, sfeervolle songs. Een soort Elbow De Luxe dus, horen we iemand klagen?
