MECANO UN-LTD

Even dachten we de laatste van Bowie per ongeluk opgezet te hebben (macht der gewoonte) maar het bleek het nieuwste (pop)muzikale werkstuk te zijn van het geesteskind van de (onder andere) kunstschilder Dirk Polak (1957), de man met de levenslange fascinatie voor het constructiespeelgoed dat dan ook als rode draad door zijn leven en werk loopt. In 1978 maakt het hiernaar vernoemde collectief, dat zich ook richt op schilderkunst en literatuur, een punk-achtige debuutsingle Face Cover Face op No Fun Records, dat spelenderwijs overgaat in een soort Engelse wave naar het voorbeeld van Joy Division richting melodieuzere muziek op hun eigen label Torso begin jaren tachtig. Het eerste album (Untitled). Frankrijk heeft interesse. Elpee Autoportrait (1983) doet aan Tuxedomoon denken en heeft minimale neo-klassieke verwantschap en een hele goede pers. Ze stoppen, maar sommige leden blijven rommelen in die (muziek)business en sowieso nogal creatieve en hectische scene rondom Polak, waar ook Theo van Gogh toe behoorde. Acteur Hans Dagelet speelde eerder trompet op een soloplaat van Polak (2003) en helpt nu anno 2016 ook weer mee, evenals zijn vrouw Esther Apituley op altviool en het duo Polak/ Mark Ritsema (Spasmodique) zorgt voor uniek en sterk materiaal vol levenservaring. Statement Of The Artist As An Old Man was alleen een nog betere titel geweest!

Spiral of Obstruction
Serialized City
The Escapist
Waterloo Sunset
Sentimental Strut Blues
Spurs of Byron
Kazum
All Suits One Case
Statement of the Artist as an Old Man
Some Say Unwillingly (For Beatrice)