Hoe vrijblijvend klinkende albumtitels veelzeggend kunnen zijn. Haar vorige plaat, waarop ze de eigentijdse country opzocht, heette Feels Like Home. Ze woont immers in Nashville, nietwaar. Welnu, op Be Myself klinkt ze inderdaad behoorlijk als zichzelf. Niet gek natuurlijk, want voor het eerst sinds Sheryl Crow (1996) en The Globe Sessions (1998) –toch haar beste platen- werkt ze samen met producers Tchad Blake en Jeff Trott en dat hoor je. Vertrouwde lichtvoetige Westcoastpop dus, inclusief de soms bittere ondertoon. Opener Alone In The Dark fluit je zo mee, terwijl Crow een ex afserveert. Strangers Again en Rest Of Me zijn van hetzelfde, verraderlijk vrolijke soort, terwijl Be Myself, Roller Skate en Grow Up onbeschaamd zonnig zijn. Serieuzer is ze op Long Way Back, Love Will Save The Day en Heartbeat Away, de sterkste songs van deze plaat. Weinig verrassingen qua stijl dus, maar het steekt weer beregoed in elkaar.