De documentaire Miss Sharon Jones! (2015) volgde de immer energieke zangeres tijdens haar succesvolle strijd tegen alvleesklierkanker, maar de film eindigde met de omineuze tekst dat de ziekte na het voltooien van de film was teruggekeerd. Dit keer delfde Jones het onderspit. Ze overleed eind 2016. Maar in het jaar voor haar dood was ze nog onvermoeibaar aan het toeren en vond ze, tussen de bedrijven door, ook nog de tijd om een nieuw album – haar zevende - op te nemen. Soul Of A Woman verschijnt opnieuw op het Daptone-label en is de kroon op haar oeuvre. Tien nummers lang blaast ze op overtuigende wijze de dampende, old school soul van Motown en Stax nieuw leven in met nummers als Matter Of Time en Sail On!, maar ook laat ze zich van een zachtere kant horen in ballads als These Tears (No Longer For You) en When I Saw Your Face. Haar stem is krachtiger en dynamischer dan ooit en daarom is het des te wranger dat Soul Of A Woman behalve Jones’ beste album tevens haar zwanenzang is. Overigens was op het documentairefilmfestival IDFA 2017 een gloednieuwe documentaire over Sharon Jones te zien. Living On Soul is de registratie van een aantal concerten dat de zangeres in december 2014 gaf in het New Yorkse Apollo Theater, waarbij ook andere Daptone-artiesten als wijlen Charles Bradley en Naomi Shelton acte de présence gaven. De vonken spatten ervan af en bevestigen nog maar eens Sharon Jones’ reputatie als de vrouwelijke evenknie van James Brown.
