WHITE DENIM

White Denim uit Texas begon twaalf jaar geleden als een dolle driekoppige indiepopband met een been in rock, tweeënhalf in de blues, anderhalf in de country, en dan nog een halve in zowel de jazz als de psychedelica. De band maakte razendsnel naam en faam en werd een graag geziene liveband. Vanaf het knotsgekke langspeeldebuut Workout Holiday uit 2008 sijpelden alleen maar meer invloeden de ongeremde muziek binnen. Inmiddels zijn ze aanbeland bij hun achtste album Performance op City Slang (Broken Social Scene, Nada Surf, Lambchop). Over de nogal zinloze mensenlijke zoektocht naar authenticiteit – fijn dat dit weer eens wordt aangekaart. Vrees echter niet voor al te veel pretenties, White Denim maakt immers het soort indierock met een flinke dosis zelfrelativering waarop het naar hun eigen zeggen ‘gewoonweg prettig drinken, dansen en vechten is.’ Dat klopt, getuige bijvoorbeeld de puntgave singles als It Might Get Dark en Fine Slime. Wie de groep nog niet kende: goede instapplaat. Horen is geloven.