De blues is altijd populair geweest in het Verenigd Konikrijk, zeker die van het stevige, elektrische soort. John Fairhurst is een duidelijk kind van deze traditie, die sinds 2008 zijn albums grotendeels in eigen beheer uitbrengt. Een voor de hand liggende vergelijking is natuurlijk die met Rory Gallagher, maar het is eigenlijk vooral diens band Taste die in de herinnering kruipt. Met name daar waar Fairhurst zijn agressiviteit kwijt kan, in een nummer als Blood And Fire, weet hij de platgetreden paden van de bluesrock van een nieuw en fris plaveisel te voorzien. In wat meer rhtyhm ‘n blues georiënteerde nummers als Hungry Blues (Slight Return) en Gonna See My Baby blijft Fairhurst iets meer in het stramien, maar zijn creatieve gitaarwerk houdt het zeker boeiend tot het eind. Bluesrock is natuurlijk niet het meest vernieuwende genre, maar Fairhurst weet er iets bijzonder aantrekkelijks en eigentijds van te maken.