Ritmisch buiten de lijntjes kleuren, spitsvondig allitererend tussen de regels door: het zit allemaal in de koek die voormalig winnares van de Grote Prijs voor ons gebakken heeft. Eefje vist in de vijver waar Spinvis ook rondzwemt en laat zich van haar sportieve kant zien: als ze beet heeft gooit ze terug en eet s' avonds wel iets anders. (Broodje Roosbeef of zoiets?) Want: fantasie te over! Dat is hét sterke punt van De Koek, die afwijkende -ja ook van de twee hierboven en werkelijke overal genoemden dus (sorry)- maar rete-catchy lyriek. Neem Hartslag: op moment van schrijven wordt dit meegezongen door iemand die dit slechts één keer eerder heeft gehoord. Eén! Schrijf maar bij in de canon van de Nederpop, meneer. De spaarzame maar smaakvolle en vooral treffende instrumentale invulling, wij noemen udu, celesta, hoorn, tuba, bugel en vibrafoon draagt bij tot de uitbundig aanvoelende sfeer die het intimiteit evocerende verswerk doet pingpongen tussen aandachtig luisteren, en, wanneer gebruik makend van elektronische drums en mellotron zoals in Afdwaalt, een lichte aanval op onze motoriek. Of een mogelijke combinatie hiervan natuurlijk!
