Eerlijk is eerlijk, Panic! heeft het niet erg makkelijk gehad met dit album. In 2009 begonnen ze met het schrijven van nieuwe nummers, waarop een paar maanden later de band opsplitste wegens creatieve meningsverschillen. Daarom had ik verwacht dat Vices and Virtues een stuk akoestischer zou zijn, aangezien hun optredens nu met zijn tweeen dat ook zijn. Dit is echter helemaal niet het geval. In elk nummer zijn alle stiltes wel met iets opgevuld en wordt er veel gewerkt met elektronische instrumentatie zoals we dat gewend zijn van hun debuut album. Panic! is zeker in staat om mooie nummers te schrijven, maar in dit geval is alles veel te veel gepolijst en opgevuld (en niet op een leuke manier zoals op 'Fever'). Uitzondering daarop is het prachtige Always, zo had het hele album moeten zijn! Vices and Virtues is zeker niet onaardig, maar ik denk dat de band nog veel meer potentie heeft..
