BIFFY CLYRO

Ondergetekende was niet enthousiast over Biffy Clyro's debuut Blackened Sky. Maar later, lang nadat de recensie geschreven was en het kwaad geschied, viel het kwartje. Enkele uitstekende concerten en een groot aantal draaibeurten waren daar debet aan. Dus is deze recensie de uitstekende manier om de zaak eens even recht te zetten. En dan komt goed uit dat The Vertigo Of Bliss wel in een keer overtuigd. Biffy Clyro, draaiend om de broetjes Neil, lijkt beinvloed door de huidige emo-rage, met nog meer gevoel en vooral energie te werk te gaan. Toch blijft het balanceren tussen eruptie en melodie, maar wel op een manier die immer toegankelijk blijft. Met de wetenschap dat deze plaat in slechts een dag zou zijn opgenomen (het gerucht gaat dat de band de rest van de dure opnameweek verspilde op de playstation) blijft het respect groot. Want meer als op debuut Blackened Sky is Biffy Clyro nu volwassen. En dat straalt er vanaf.