WALKER, SCOTT

Iedereen die de muziek van Scott Walker kent, weet dat je bij de man die ooit furore maakte met The Walker Brothers en een viertal briljante soloplaten (Scott, Scott 2, Scott 3 en Scott 4 uit de periode 1967-1969), al heel lang aan het verkeerde adres bent voor lekker in het gehoor liggende popmuziek. Op zijn laatste platen (Climate Of Hunter uit 1984, Tilt uit 1995 en The Drift uit 2006) werd de muziek van de Amerikaan eigenlijk alleen maar ontoegankelijker, waardoor met name de laatste wel erg zwaar op de maag lag. Bish Bosch verschijnt voor de afwisseling eens niet na een stilte van 11 jaar en is bovendien wat toegankelijker dan zijn voorganger. Desondanks is het nog altijd bijzonder zware kost die Scott Walker ons voorschotelt. Ook Bish Bosch is weer een aardedonkere plaat die de gemiddelde muziekliefhebber nauwelijks aanknopingspunten zal bieden. Net als op The Drift zijn de geluiden op de plaat verre van alledaags (dit keer varieert het van Samurai zwaarden tot knikkers) en wat voor de geluiden geldt, geldt in nog veel sterkere mate voor de songstructuren, vocalen en teksten van Scott Walker. Intrigerend is Bish Bosch vanaf de eerste noten, maar na enige gewenning volgt ook de schoonheid.