WASHED OUT

Als de muziek van een bepaalde artiest wordt beschreven als dromerige synthpop is het altijd even oppassen geblazen omdat deze typering ook nog wel eens eufemisme is voor simpelweg slaapverwekkend. Aangezien de eerste band van deze muzikant ook nog Bedroom heette, waren we een beetje argwanend. Toch geven we Ernest Greene aka Washed Out al enige tijd het voordeel van de twijfel. En daarin zijn we niet de enigen. Zijn debuutalbum Within and Without werd in 2011 door 3VOOR12 bekroond tot Album van de Week. Op deze tweede plaat, wederom geproduceerd door Ben Allen (Animal Collective, Deerhunter, verkent de Amerikaan de mogelijkheden van live-instrumenten (hij gebruikte er meer dan vijftig) om vervolgens stijlvast te blijven met een geluid dat vaak begrijpelijk wordt omschreven als chillwave. Het is zonder twijfel een prettige sound om bij weg te dromen, wat meteen als nadeel heeft dat je vanwege het organische geheel nauwelijks onderscheid kunt maken tussen de verschillende nummers. Een kniesoor die daar op let. Sterker; opletten blijkt uitermate lastig in deze aangename wazigheid.