INTERPOL

Voorop gesteld, het vierde album van Interpol is een toppertje en stukken scherper dan het vorige Our Love To Admire die de neiging had het ene oor in te gaan om het andere oor niet eens te bereiken. Dat is zeker niet het geval met dit titelloze album dat tien prima songs bevat die naar het oude jaren tachtig new wave geluid en daarmee ook naar Interpol´s debuutalbum Turn On The Bright Lights refereren. De band bleek zelf ook niet zo tevreden over Our Love To Admire en besloot terug te keren naar de puntigheid van het begin. Dat Interpol zichzelf opnieuw uitvond heeft dan ook zeker te maken met de vele uitstapjes die de bandleden de afgelopen jaren maakten. Paul Banks maakte onder de naam Julian Plenti een hele aangename plaat, drummer Sam Fogarino richtte de Setting Suns op en bassist Carlos Denger componeerde filmmuziek. Denger heeft overigens net de band verlaten en is vervangen door Dave Pajo.

Deze zij-projecten gaven de heren in ieder geval voldoende inspiratie om Interpol van een nieuwe impuls te voorzien. Natuurlijk, de invloeden van Joy Division en de gelijkenis met Editors zijn zo langzamerhand wel bekend, gelukkig heeft de band zich daar niets van aangetrokken. Het eindresultaat beviel zelfs zo goed dat de plaat geen titel kreeg - alsof het een debuut is. Luister maar eens naar de sterke single Lights en je bent meteen overtuigd. Deze toch wat zwartgallige muziek zal dus voor een fijne herfst gaan zorgen, heerlijk.