DREAM THEATER

Dit is het eerste album waarop nieuwe drummer Mike Mangini als volwaardig bandlid mee heeft gedaan aan het schrijf- en productieproces. Wie dacht, of hoopte, dat Dream Theater daarmee een andere weg zou inslaan als ten tijde van de vroegere bandleider en drummer Mike Portnoy, die komt bedrogen dan wel opgelucht uit. Want Dream Theater 2013 is een typische DT plaat geworden: veel instrumentale krachtpatserij, een bombastisch muziekfestijn, hard en ongenadig met rustpuntjes, en James LaBrie die met zijn love-it-or-hate-it zang de boel bij elkaar houdt. Het enige wat mij opvalt is dat het dubbele basdrumritme nog sneller dan normaal klinkt, wellicht omdat Mangini een aantal drumsnelheidsrecords op zijn naam heeft. DT is echt weer een plaat geworden die flink hard uit de boxen moet schallen, dan komtie het best tot z’n recht. Dat geldt vooral voor afsluiter Illumination Theory, een epic van 22 minuten, dat tevens het topnummer van de plaat is. Knallen maar!