HOOVERPHONIC

Het is even stil geweest rond de Belgische band Hooverphonic, maar deze stilte wordt doorbroken met Reflection, de tweede studioplaat waarop leden van het eerste uur Alex Callier en Raymond Geerts worden bijgestaan door zangeres Noémie Wolfs. Wolfs neemt de vocalen dit keer overigens niet alleen voor haar rekening, maar krijgt gezelschap van drie jonge mannelijke vocalisten. Reflection laat hierdoor een wat ander geluid horen dan we van Hooverphonic gewend zijn. Dit komt nog nadrukkelijker naar voren in de instrumentatie, waarin de violen een keer achterwege zijn gelaten en buitengewoon aanstekelijke popklanken en verrassend rijke arrangementen domineren. Reflection is hierdoor een opvallend lichtvoetige en vrolijke popplaat geworden, die zeker in de meer uptempo momenten nauwelijks raakvlakken heeft met het vertrouwde Hooverphonic geluid, dat overigens wel terugkeert wanneer de band gas terug neemt. Al met al een zeer geslaagde poging om het beste uit het verleden te behouden, maar ook nieuwe wegen in te slaan. Respect is op zijn plaats.