ANOUK

Anouk verbaasde menigeen toen ze aankondigde voor Nederland deel te nemen aan het Eurovisie Songfestival. Haar nummer Birds bleek ook nog eens heel andere koek dan het gemiddelde festivaldeuntje, want een echt liedje, donker en melancholisch. Een dag voor de finale in Malmö kwam haar achtste studioalbum Sad Singalong Songs uit op haar eigen platenlabel Goldilox. Dat Birds de ideale introductie voor het album is, blijkt al snel, want de hele plaat heeft net als de single een donkere, sober, melodieuze ondertoon. Anouk is openhartiger dan ooit, Sad Singalong Songs komt uit de donkerste krochten van haar ziel. Nadat ze in de opener The Rules de spelregels voor de liefde uiteenzet, zingt ze bloedmooi over liefdesverdriet (Pretending As Always), eenzaamheid (Are You Lonely) en het verlangen naar die ene ware liefde (Stardust). Zelden bezong Anouk zulke zware en donkere materie en als dat wel al het geval was, was dat meestal in de vorm van behapbare ballads. Hier stelt Anouk zich bijzonder kwetsbaar op. De filmische en minder voor de hand liggende melodieën lenen zich niet tot meezingen, maar ze zijn even wel uiterst confronterend. Dat dit toch uitstekend werkt, liet Anouk al horen tijdens haar terecht verkregen finaleplaats op het Eurovisie Songfestival. Anouk is een trotse moeder van vier (Only A Mother) die op dit album meer volwassen klinkt dan ooit. Sad Singalong Songs is een prachtige plaat die het best tot zijn recht komt wanneer deze in zijn geheel wordt beluisterd.