Na de plotselinge breuk met zangeres Lisa Hanningan, die op de eerste twee platen zo'n prominente plaats innam, leek Damien Rice het muziek maken opgegeven te hebben. 8 jaar na 9 is er dan nu nog redelijks onverwachts My Favourite Faded Fantasy verschenen. Onder leiding van Rick Rubin nam Rice een achttal lange songs op met de bekende kenmerken: intens en altijd naar een climax toewerkend. Tot de hoogtepunten behoren The Great Old Bastard waar Rice zijn ziel tekstueel blootlegt en het aangrijpende It Takes A Lot To Know A Man. Als Rice het nummer vocaal in 5 minuten tot een hoogtepunt heeft gebracht en het nummer tot een einde lijkt te zijn gekomen, wordt in een rijk georkestreerd coda een tweede intens hoogtepunt bereikt. De rijke arrangementen vormen een kleine stijlbreuk met 0 en 9, maar dat gezegd hebbend is het album nog steeds in de race om qua intensiteit de (Jeff Buckley's) Grace van dit decennium te worden.
