Een van de beste paarden uit de Warp-stal bewijst dat hij ondanks het passeren van de 40 nog altijd de meest meedogenloze jazzmuzikant achter een computer is. Op Damogen Furies, naar onze beste inschatting zijn veertiende studioalbum, is hij drukker dan druk en combineert hij ruimtelijke klanken met scherpe synths en snoeiharde breakbeats wat daarom wellicht nog het meest valt te omschrijven als drill ’n bass of zo je wilt drum ’n space. Dit geluid produceert hij met een batterij zelf gebouwde en geprogrammeerde elektronica en een viersnarige bas waarmee hij de extremen opzoekt. Of zoals hij tegen 3VOOR12 zei: ‘Ik ben gefascineerd door extremiteit, maar ik houd ook van ‘tunes’.’ Die tunes zijn weliswaar te vinden op Damogen Furies maar dreigen telkens ten onder te gaan vanwege het ritmische geweld. Dat levert een herkenbare spanningsboog op en een energieke ontlading die zowel Squarepusher als ons jong houdt.
