ADAMS, RYAN

Een solo-cd van een kernlid van Whiskeytown doet het ergste vrezen voor het voortbestaan van deze groep. Waar groepen als The Jayhawks en Wilco succes kenden met een nieuwe vorm van countryrock, bleef Whiskeytown na twee wonderschone albums ergens in de vergetelheid hangen. Een derde cd is inmiddels al ruim een jaar af maar de fusie tot platenmogul Universal zorgde ervoor dat deze banden tot op heden niet zijn uitgebracht. Ryan Adams bleef gelukkig doorschrijven en het resultaat is nu uitgebracht door Bloodshot, het label dat onlangs haar lustrum vierde en een geduchte reputatie begint te krijgen. Heartbreaker zal deze reputatie ten goede komen want het is een waar juweeltje dat niet onderdoet voor het reguliere Whiskeytown-werk. Het openingsnummer zet je nog even op het verkeerde been, maar al snel brengt Adams ons naar het land waar Gram Parsons zijn inspiratie vond. Prachtige melancholieke songstructuren worden door Adams gezongen met een perfecte snik. Zijn vertrek uit New York en de bijbehorende heimwee maakten van Heartbreaker volgens Adams zelf een cd met een `oud' geluid. Thema over het hele album is de liefde en een gebroken relatie. Adams graaft daarbij zo diep in zijn gevoelens dat je je regelmatig afvraagt of het nog wel goed komt met die jongen. Heartbreaker gaat veel verder dan de grenzen van de countryrock; bezwerende orgeltjes en een vervreemdende productie maken het album eigen. Zo is het werk dat Dylan en The Band eind zestiger jaren maakten en de sfeer die het roemruchte Greenwich Village deze periode had sterk van invloed geweest. Het authentieke geluid en de uitstekende songs verzachten het wachten op een nieuwe, waarschijnlijk laatste Whiskeytown-cd. Wees gerust, die wordt in 2001 verwacht. En met Adams zal het wel goedkomen.