Recensie
De appel valt niet ver van de boom. Vader Neil Barnes maakte in de jaren '90 furore als de helft van Leftfield, en keerde dit jaar terug zonder zijn vroegere partner. Je zou dus kunnen zeggen dat hij zijn solodebuut maakte, en dat geldt ook voor zijn dochter Georgia. Ze werkte als livedrummer voor artiesten als Kwes en Kate Tempest, en die invloed is terug te horen in haar muziek: het album zit namelijk vol met stevige ritmes en knallende synthdrums. Georgia maakt elektronische muziek in de lijn van Kate Boy en The Knife, en het doet soms ook aan als een donkere, stoere versie van CHVRCHES. De zangeres weet te overtuigen met krachtige songs, waarin ze het ene moment vol passie haar hart uitstort, terwijl ze het andere moment fel uithaalt ('systems always lie about who we are'). Georgia is nog jong, maar klinkt op haar debuut al opvallend volwassen.
