Eerst Viet Cong (check Continental Shelf!), nu Preoccupations. De naam Viet Cong was te controversieel en daar viel iets voor te zeggen. De muziek is godzijdank hetzelfde gebleven met anders dan op het debuut iets minder gitaren en iets meer synths. Canadese post-punk (denk aan Ought en Protomartyr), een vleug kraut-rock, geen gemakkelijke kost, hard, vuig, bomvol energie en met nog geen veertig minuten aan materiaal niet al te lang.
