Ruim dertigduizend jaar oud zijn de onvoorstelbaar mooie grottekeningen van Chauvet-Pont-d'Arc in de Franse Ardèche. Filmmaker Werner Herzog mocht er met een kleine ploeg filmen, op zijn tenen, want het is misschien wel de waardevolste en in ieder geval de oudste schat die de mensheid rijk is. Een unieke kans, weinigen hebben de dierenschetsen mogen aanschouwen.
Aan de hand van Herzogs verhalen, zonder de beelden dus, componeerde cellist Ernst Reijseger de soundtrack, zoals hij dat vier keer eerder deed voor de cineast. De filmmuziek is van een ongelooflijke schoonheid. Net zo mysterieus als de sfeer die rond, en in de grotten heerst, en met respect voor de grootsheid van de paleolithische erfenis.
Met een vanzelfsprekende elasticiteit vouwt Reijseger zware, klassieke zangpartijen over jazzinterpretaties via zijn cello, piano/orgel/Wurlitzer (Harmen Fraanje) en fluit (Sean Bergin). De sfeer is constant onheilspellend, vooral tijdens het dreigende gepluk aan de cellosnaren en een steeds luider en dieper klinkend Nederlands Kamerkoor. Een andere keer horen we een dramatisch duet van orgel en cello. Elk moment is meeslepend, vooral dankzij de ondoorgrondelijke samenkomst van sacrale klanken met extreem beeldende uitwerking.
(bron: Volkskrant)
PlatoMania recensie:
Cellist Ernst Reijseger won zowel de Boy Edgar Prijs (1985) en de prestigieuze Bird Award (1995) en begeeft zich al jaren in het niemandsland tussen avant-garde jazz en modern klassiek. Daarnaast is hij zo’n beetje de huiscomponist voor de films van Werner Herzog. Zo ook voor de nieuwe 3D-film Cave of forgotten dreams. Ditmaal wordt Reijseger bijgestaan door o.a. pianist Harmen Fraanje én het Nederlands Kamerkoor. Het resulteert in een intrigerende en atmosferische klankwereld, die niet alleen nieuwsgierig maakt naar de film, maar ook uitnodigt tot herhaalde beluistering.
Cave Of Forgotten Dreams is de nieuwe 3D film van Werner Herzog en net als de
voorgaande films zorgt de cellist Ernst Reijseger voor de Soundtrack. Naast de cello
van Ernst Reijseger, de piano en orgel van Harmen Fraanje, de penny-whistle van
Sean Bergin horen we het Nederlands KamerKoor op deze soundtrack
