TAKACS QUARTET

In 1862 wilde Brahms een strijkkwintet schrijven met (zoals bij Schubert) een tweede cello. Uiteindelijk werd dit een ander werk. Eerst in 1882 – tijdens een vakantie in Bad Ischl – kwam er een strijkkwintet met (zoals Mozart het eerder deed) een tweede altviool. Acht jaar later volgde het tweede strijkkwintet in dezelfde bezetting. Het zijn twee romantisch getinte werken, die door het Takács Quartet met altviolist Lawrence Power op contrasterende wijze worden gespeeld. Zowel het Takács Quartet als Lawrence Power behoren tot de beste musici van dit moment, wat voor een sublieme opname zorgt. In het boekje staat een uitstekende toelichting van de gespeelde werken.


Brahms: String Quintets

String Quintet No. 1 in F major, Op. 88
String Quintet No. 2 in G major, Op. 111
Lawrence Power (viola)
Takács Quartet

‘It was in the G major string quintet … that the Takács players again hit special heights, achieving near-miracles of balance and interplay and with Geraldine Walther and guest Lawrence Power delivering a masterclass of contrasting but complementary viola playing’ (The Guardian)

The Takács Quartet have been recently described as ‘one of the world’s most distinguished ensembles’. Here they collaborate with Britain’s greatest living viola player, Lawrence Power, who with his long association with The Nash Ensemble among others has also proved himself a remarkable chamber musician.

Brahms’s String Quintets (Opp 88 and 111) both represent landmarks of the Romantic chamber music repertoire, and demonstrate the composer’s utter mastery of the genre.