De wereldpremière van Dvoraks zesde symfonie kon in 1880 niet in Wenen plaatsvinden wegens groeiende spanningen tussen Tsjechen en Duitstaligen. Muzikanten protesteerden openlijk tegen het nationalistische gehalte van het werk. Toch is de zesde ook nadrukkelijk door Brahms’ tweede symfonie beïnvloed. Maar vooral het scherzo, gebaseerd op een Tsjechische dans, werd als een bewust politiek statement opgevat. En dus beleefde de symfonie een jaar later de première met het Praags Symfonieorkest. De wijze waarop Dvorak zijn herkomst in symfonische muziek wist toe passen, trok de interesse van de Amerikanen, die hem uitnodigden in de VS les te komen geven. In Amerika schreef Dvorak naast zijn bekendste symfonie en het celloconcert ook een suite, aanvankelijk voor piano solo, maar later georkestreerd, tegenwoordig bekend als de Amerikaanse suite. Beide werken worden aangenaam transparant vertolkt door het Luzerner Sinfonieorchester, waarvan vooral de rijk georkestreerde zesde profiteert.
Antonín Dvořák: Symphony No. 6 & American Suite
Symphony No. 6 in D major, Op. 60
American Suite in A major, Op. 98a(b)
Luzerner Sinfonieorchester, James Gaffigan
"The Americans expect great things of me,’ Dvorák wrote in November 1892 to his friend Josef Hlávka, ‘and the main thing, so they say, is to show them the way to the promised land and kingdom of a new and independent art, in short, to create a national music."
Dvorák’s years in the New World were, from an artistic point of view, unquestionably the most fertile of his entire career. In addition to the Ninth Symphony, he wrote there, among others, the Quartet Op.96 and the Quintet Op.97, the Biblical Songs, the Te Deum and the Cello Concerto. The Suite Op.98, which has only acquired the nickname ‘American’ in more recent times, was composed in the spring of 1894 for piano. A year later, shortly before returning to Prague, Dvorák arranged it for orchestra. Written when he was director of the National Conservatory of Music in New York, it is an exotic patchwork of Amerindian and Afro-American music but with a pronounced Bohemian accent. In these superb performances by the Luzerner Sinfonieorchester led by James Gaffigan, both the charm and folk elements of these works are clearly in evidence.
