Aphex Twin heeft wel eens in interviews verteld dat hij zijn muziek droomt. Deze luciede dromen zijn dromen waar de dromer zich bewust is van het feit dat hij droomt. Nog een leuke anekdote: hij sloopte zijn synthesizers uit elkaar om ze vervolgens weer in elkaar te zetten. Het resultaat was dat alles anders klonk dan bij de fabrieksinstellingen het geval was. Aphex Twin wilde immers niet alleen de geluiden produceren die één of andere Japanner erin had gezet. Op het Selected Ambient Works Vol.2 album spelen deze elementen een rol. Het album is grotendeels zonder beats geproduceerd, maar bestaat vooral uit soundscapes. De tracks klinken erg dromerig en hebben veel herhalingen en er is haast geen opbouw en helemaal al geen hoogtepunten. Dit in tegenstelling tot veel ander Aphex Twin materiaal waar de climax juist een grote rol speelt. Waar sommige tracks heel mooi klinken, hebben andere weer duistere en donkere sfeer. Het lijkt soms wel een soundtrack voor een nachtmerrie. Het is een moeilijk te bevatten album en er zijn een hoop luisterbeurten voor nodig om er doorheen te komen.
