Nadat vorig jaar het complete werk van The Beatles opnieuw verscheen in een fantastische nieuwe remastering is er nu weer goed nieuws, de legendarische verzamelaars 1962-1966 (de ‘Rode’) en 1967-1970 (de ‘Blauwe’) zijn in diezelfde geluidskwaliteit ook opnieuw verschenen. Met de beroemde hoezen – de Please Please Me foto en de persiflage van de band daarop acht jaar later en bedoeld voor Let It Be (toen nog Get Back genoemd) en in exact dezelfde volgorde. Dat beide schijven op de Rode net over de dertig minuten gaan is kort, maar klopt wel met de verhoudingen per elpee-kant. Want de verhoudingen lagen gevoelig - om het nog zwak uit te drukken - toen de oorspronkelijke dubbelelpees verschenen. In 1973 hadden alle vier succes als soloartiest en waren de zakelijke verschillen nog lang niet de wereld uit. Toch zijn ze er uit gekomen, want de uiteindelijke tracklisting is goedgekeurd door The Beatles zelf. En er was haast bij, want er werd driftig geadverteerd met een illegale verzamel-cd van de band. Saillant om te weten, de compilatie werd samengesteld door de roemruchte manager Allen Klein. Die samenstelling is op wat details na dan ook vlekkeloos te noemen. Dat Twist & Shout er niet op staat is een gemis, maar de keuze voor alleen eigen werk erop te zetten is natuurlijk de juiste. En om de onderlinge verhoudingen niet te verstoren staan op de Blauwe op iedere elpeekant een song van Harrison. Dat verklaart meteen de aanwezigheid van de enige misser Old Brown Shoe, een onbeduidend b-kantje. Voor de rest is het natuurlijk een hoeveelheid songs waar je steil van achterover slaat, geen band zal hier ooit aan kunnen tippen. De impact die de songs hebben op een generatie wordt nog eens verklaard in de uitgebreide boekjes die zijn toegevoegd. Samen met het fotomateriaal maken ze deze reissue af. Voor veel mensen zijn deze verzamelaars het startpunt geweest voor een kennismaking met de band en het is dan ook verheugend dat ze dat ook voor de toekomstige generatie(s) zullen doen.