Jezelf noemen naar een van de beste LP’s aller tijden is wat je noemt de lat hoog leggen voor jezelf. Dat ze het nivo van Gram Parson’s meesterwerk niet halen mag duidelijk zijn, dat neemt niet weg dat de combinatie van country roots en tegen de stoner rock aanliggend gitaarwerk prettig wegluistert. Zowel muzikaal als tekstueel worden clichés niet vermeden, waardoor verschillende nummers wel wat bekend voorkomen, zo doet Mean Old Jack wel erg denken aan Tom Petty’s Saving Grace. Geen slecht debuut, maar het eigen unieke geluid is nog niet gevonden.
