Waar de Amerikaanse jazz steeds meer gaat varen in futuristische wateren, gaat de Britse jazz steeds verder terug naar zijn roots. Inspiratie wordt veel gezocht in de Caraïben of in Afrika, met name in traditionele folk- en drummuziek uit die regio’s. Sons Of Kemet zijn daar altijd al een uitgestrekt voorbeeld van geweest. Je zou snel vergeten dat ze al 8 jaar actief zijn, 8 jaar waarin ze zowel in Engeland als daarbuiten de zekere lovende kritiek en zelfs de nodige prijzen hebben mogen verdienen. Welverdiend, dat mag gezegd worden. Black To The Future neemt je weer mee op een politiek beladen doch ontspannen, opgewekt doch neerslachtige reis door wereldwijde zwarte muziek tradities. Soms met tekst maar soms ook instrumentaal, want soms heb je geen woorden nodig om een duidelijke boodschap te brengen. Sons Of Kemet zeker niet, zeker niet met dit talent en met deze bravoure. Wat een heerlijke plaat, eentje om de zomer mee in te gaan.