Recensie
Weet u `t nog? Vijf jaar terug denderde de debuut-cd van Johan door de vaderlandse muziekgelederen, een spoor van juichende recensies achterlatend. Helaas bleek `the next big thing' niet bestand tegen de af en toe bijna hysterische aandacht, waarop voorman Jacco de Greeuw zich gedesillusioneerd terugtrok in woonplaats Hoorn. Nu dan, met behalve De Greeuw alleen nog de originele drummer, eindelijk de opvolger. En berg u maar weer, want de comeback zal weer inslaan. Tussen de stevige opener Tumble And Fall en de orkestrale afsluiter Here, bevindt zich een prachtig afgewogen album, waarbij stevige rockers (waaronder de aanstekelijke eerste single Pergola) en rustiger werk hand in hand gaan. Gebleven zijn de powerpopreferenties (Big Star, om maar eens iets te noemen), de zang en compositorische kwaliteiten van voorman De Greeuw, evenals de kristalheldere productie van Excelsior-boss Frans Hagenaars. Een aantal nummers kent een flink wat meer melancholische inslag dan het debuut, waardoor de emotionele waarde van dit album nog een stuk hoger ligt dan de ook al niet misselijke eerste cd. Hoogtepunten te over, zoals het rustig openende, maar met een heerlijk lome groove eindigende Day Is Done en het direct meezingbare Time And Time Again. Het is te hopen dat deze nieuwe Johan beter bestand is tegen de buitenwereld dan de oude, want talenten als deze zijn dun gezaaid. Tijdloze gitaarpop, zoals alleen de besten die maken.
