VOORN, FREDERIC

De Nederlandse pianist, dirigent en radiomaker Frederic Voorn nam al eerder een korte eigen compositie op cd op, maar dit is zijn eerste album geheel gevuld met eigen werk. In zijn pianosonate uit 2016 klinken vooral Russiche invloeden door, terwijl in de Pièces simples et naturelles en La forêt perdue laatromantische invloeden de boventoon voeren. Het is muziek die wars is van welke tijdgeest dan ook en meteen vertrouwd in de oren klinkt.

Voorn plays Voorn

Piano Sonata (2016)

1 Allegro ma non troppo 6 ‘ 05

2 Andante 6 ‘ 34

3 Vivace 4 ‘ 21

La forêt perdue. Suite pour piano (2015)

4 La naissance du jour 4 ‘ 28

5 La chasse 4 ‘ 02

6 Petite danse du temps perdu 2 ‘ 50

7 Jeux d’hirondelles 3 ‘ 20

8 Claire de nuit 3 ‘ 39

Pièces simples et naturelles (2005)

9 Nantua 3 ‘ 23

10 Sarabande 2 ‘ 52

11 Intermezzo 2 ‘ 08

12 Lament 4 ‘ 05

13 Nos enfants, Berceuse 3 ‘ 44

Frederic Voorn (piano)

Nadat ik op vier eerdere CD’s muziek van andere componisten heb gespeeld, is dit de eerste die geheel gewijd is aan mijn eigen pianomuziek. De werken die hier te horen zijn ontstonden tussen 2005 en 2016, maar veel motieven, thema’s en ingevingen stammen uit vroegere tijden. Dat is voor mij niet ongebruikelijk: het eerste thema uit het laatste deel van mijn String Quartet uit 2006 had ik al geschreven toen ik 18 was en in het eerste jaar van het conservatorium zat. Ik heb toen overigens geen compositie gestudeerd, omdat ik vond dat er in die tijd, begin jaren tachtig, maar weinig ruimte werd gegeven aan componisten – laat staan aan compositiestudenten – die zich niet verplicht wilden bezighouden met de atonale en seriële componeer techniek. Dat waren toentertijd zo’n beetje de enige muziekstijlen die van een hedendaagse componist werden geaccepteerd, behalve dan door een groot gedeelte van het publiek. Gelukkig – ook voor dat publiek – gaan we tegenwoordig wat minder fundamentalistisch en wat vrijer om met de grote diversiteit aan muziekstijlen. Ieder vogeltje zingt tenslotte zoals het gebekt is.

De Pièces simples et naturelles werden rond de zomer van 2005 gecomponeerd. Nantua is een Frans dorp met een beeldschoon ansichtkaart-achtig meer dat ligt tussen Lyon en Genève. De Sarabande werd in 2012 al eens opgenomen voor mijn CD Music Box en behoort tot mijn bekendste werken.

De Suite La forêt perdue kent een lange ontstaansgeschiedenis en werd voltooid in 2015. La chasse, het tweede deel van de suite, was al in 2009 grotendeels geschreven. Deel vier, Jeux d’hirondelles, is geïnspireerd op zwaluwen in Italië, die zich iedere namiddag met spectaculaire scheervluchten te goed deden aan insecten die op het wateroppervlakte dreven.

De Piano Sonata werd in 2016 geschreven en heeft duidelijk Russische invloeden. De openingsmotieven uit het eerste en derde deel zijn gebaseerd op een octotonische toonladder, al bekend bij Debussy, Stravinsky en Messiaen, waarbij hele en halve noten om en om worden gespeeld. In het middendeel brengt een marche funèbre het werk via een groteske dans naar het hoogtepunt van de sonate.