EMPATH

Voor wie had gedacht dat de hype rond Nilufer Yanya wel weer zou gaan liggen; tijd om alsnog bij te draaien. De jonge Londense, die in 2019 na enkele uitstekende EP’s haar debuutalbum Miss Universe uitbracht, heeft haar muzikale signatuur op PAINLESS zelfs nog verder weten te perfectioneren. Ze lijkt intussen meer op intuïtie te varen, en heeft daar het talent ook voor. Een voorliefde voor jaren ‘90 altrock verweeft ze gemakkelijk met trippy beats en haar soulvolle vocalen. Een beetje schetsmatig, maar vaak werkt het goed; kleine loops en lijntjes worden trefzeker uitgebouwd tot een eigentijds popgeluid dat soms licht ontvlamt en dan weer behaaglijk knisperend klinkt. Leadsingle Stabilise flirt met de vroege Bloc Party, terwijl Midnight Sun leentjebuur speelt bij Arlo Parks voor een partij scheurende gitaren een rookgordijn optrekt. Het is een album, zo verklaarde Yanya zelf, over de lelijkheid van een grote stad en jezelf daar kwetsbaar in durven opstellen. Aan haar zelfvertrouwen zal het niet liggen.