CRADLE OF FILTH

Ik zie ze, samen met collega P, nog zo staan op een doordeweekse avond ergens
halverwege de jaren negentig. Het zaaltje was half gevuld, maar
tegelijkertijd vergeven van een onherkenbare en onontwarbare decibellenbrei.
"Goeie plaat, maar live is't niks", concludeerden we achteraf. Vele jaren en
Danoontjes Power verder zijn Dani en makkers echter van een heel andere orde.
De band is namelijk verworden tot een buitenproportioneel, ja zelfs
bovenmenselijk, fenomeen en big business moet nog groter kunnen, heeft Sony
ongetwijfeld gedacht. Maar wie denkt dat Cradle met de lucratieve, nieuwe
deal een knieval maakt naar de commercie, heeft het mooi mis. Damnation An A
Day is op en top Cradle. Natuurlijk zijn er tal van rustige passages te
bespeuren, maar die fungeren toch vooral als smaakmakers of inleidingen van
de vier thema's die dit keer muzikaal worden behandeld. Het meest verrukt ben
ik van deel drie, genaamd Sewer Side Up. Het buitengemeen schone The Mordant
Liquor Of Tears vormt de prelude van een zeer sterk kwartier waarin Dani en
band zowel vocaal als orkestraal alle mogelijke registers opentrekken. Op 18
april staat Cradle in de Heineken Music Hall en dat lijkt me gezien het nu al
legendarische oeuvre niets meer dan billijk.