Max Champion leefde aan het begin van de 20e eeuw en maakte furore met een eerste vorm van massa-entertainment, gecreëerd door de arbeidersklasse in Engeland. De kunstvorm, een soort van muzikale variété, werd aanvankelijk opgevoerd in de pubs en straten van Londen en niet erg serieus genomen. Later, half 19e eeuw, was het uitgegroeid tot een groots volksvermaak en werd het uitgevoerd in mooie theaters voor publiek uit alle lagen van de bevolking. De liedjes, die het dagelijks leven in de Victoriaanse en Edwardiaanse tijdperken uitbeelden, waren humoristisch en satirisch van aard en vaak ook schaamteloos seksueel. De carrière van Max Champion begon voortvarend maar werd door de eerste wereldoorlog abrupt onderbroken en raakte in de vergetelheid. Vanaf 2014 dook de bladmuziek van Max Champion opnieuw op in Engeland, maar ook in België omdat Champion daar in de loopgraven zijn dood vond. En in 2019 waren er genoeg nummers in ere hersteld voor Joe Jackson om ze nieuw leven in te blazen met een 12-koppig orkest. Het resultaat op deze plaat is verrassend modern en sprankelend. (Luc van Gaans)
