Met Living Things is Linkin Park inmiddels toe aan de zevende cd. Vergeleken met debuut Hybrid Theory uit 2000 is er op Living Things veel hetzelfde gebleven. Gelukkig wel, want Linkin Park was de afgelopen jaren toch flink van het bekende succespad afgeweken. Enerzijds zeer moedig, anderzijds een noodzakelijke en succesvolle zoektocht naar de juiste identiteit, want Living Things is integraal een geweldige plaat; de afwisseling in Lost In The Echo en single Burn It Down, het diepe gevoel van In My Remains en Roads Untraveled, en de harde blanke hiphop rap in Until It Breaks. Alles is (weer) in de juiste verhouding aanwezig. Is het nu hip hop vermengd met nu-metal, of is het poprock met rap en harde synthesizers? De door de band gepatenteerde succesformule werkt nog steeds en Living Things zal door het legioen volgers innig worden omarmd. En terecht. Welkom terug op het erepodium, heren.
